Ontstaan van de imkerij
Lang voordat bijen door mensen werden gehouden, werd honing van in het wild levende bijen geoogst. De eerste berichten van bijenteelt dateren uit het oude Egypte.
In de klassieke oudheid was het houden van bijen algemeen verspreid. Deze vroegste vorm van bijenteelt bestond uit het vangen van bijenzwermen in uitgeholde boomstammen of aardewerken buizen. Voor het oogsten van de honing moest het volk worden vernietigd.
In sommige landen werd het houden van bijen in holle bomen tot ambacht verheven. Hiervoor werden dikke bomen van 4 tot 15 meter hoog gebruikt, waar de bijen in natuurlijke holten of door de mens uitgeholde plekken werden gehuisvest. Voor het verstevigen van de honingraten werden in de holten kruizen of raten geplaatst. Voor het verzamelen van honing werden lange nauwe uithollingen gebruikt.
Tot in de twintigste eeuw werden bijen in gevlochten bijenkorven gehouden. De methode van honing oogsten bleef hetzelfde. Omdat het bijenvolk daarvoor gedood moest worden, werd het zwermen aangemoedigd om aan nieuwe volken te komen.
De introductie van de bijenkast met verwisselbare ramen in de negentiende eeuw zorgde voor een radicale breuk met het verleden. Het was nu mogelijk afzonderlijke raten uit de volken te halen, dat maakte het oogsten van honing eenvoudig en het afzwavelen van bijenvolken overbodig.
In de oude korfimkerij was het zwermen van bijenvolken erg belangrijk, in de moderne imkerij speelt juist het voorkomen van zwermen een grote rol: zo worden grote volken gecreëerd, die veel honing opleveren.
Een andere ontwikkeling die bepalend is geweest voor de imkerij, is de komst van de varroamijt naar Europa. Sindsdien is de bestrijding van de varroamijt een vast onderdeel geworden van het imkeren. De komst van de varroamijt is voor veel imkers een reden geweest te stoppen met het houden van bijen.
Belangrijk voor mens en natuur
Vele plantensoorten zouden uitsterven als de wisselwerking tussen mens en bij zou wegvallen.Voordat de bij nectar voor de honing verzamelt, bouwt ze de honingraat op uit was, waarin de honing tot bloei komt. Als de honing uit deze raten geslingerd wordt, worden deze raten tot bijenwas gesmolten. De bij produceert daarop nieuwe raten, voordat ze weer nectar uit de bloemen verzamelt.
Vaak zijn het de kleine dingen van de natuur die ons laten genieten. Tot deze kostbaarheden behoort bijenwas. Een zuiver natuurproduct, dat via de stofwisseling van de honingbij geproduceerd wordt, en zich o.a. uitstekend leent voor het vervaardigen van hoogwaardige kaarsen. Met het verwerken van bijenwas gebruiken we natuurlijke grondstoffen en werken we actief mee aan milieubeheer. Immers: bijen zijn voor de kruisbestuiving van verschillende planten een onmisbaar schakel
